ΤΟ ΒΟΥΝΟ

Είστε συγγραφέας και θέλετε να μοιραστείτε τις ιστορίες σας με τα υπόλοιπα μελή; Τότε είστε στο κατάλληλο μέρος
Απάντηση
George'T
Starter level
Starter level
Δημοσιεύσεις: 40
Εγγραφή: Πέμ 27 Μαρ, 2014 7:01 pm

ΤΟ ΒΟΥΝΟ

Δημοσίευση από George'T »

Τρίτη. Τη σιχαίνομαι τη Τρίτη. Πιστεύω πως είναι το χειρότερο πράγμα που έχει έρθει σε αυτό τον κόσμο. Είναι μετά την εξαντλητική Δευτέρα, και πριν την ατέλειωτη Τετάρτη. Κάθε φορά που το ξυπνητήρι χτυπάει αυτή τη μέρα, με αυτόν τον ίδιο, πάντοτε σπαστικό τρόπο, ο οποίος καταφέρνει να σε ανατριχιάζει και παράλληλα να σου σπάει τα νεύρα. Καταλαβαίνω τι γίνεται όταν νιώθω όλη τη κούραση πάνω μου, και ταυτόχρονα δεν νιώθω τίποτα. Καταλαβαίνω τι γίνεται όταν το σώμα μου αρνείται να σηκωθεί από το κρεβάτι, να κάνει έστω μια στοιχειώδη προσπάθεια να κουνηθεί αλλά μετά θυμάται ότι αν δεν κάνει τα παραπάνω θα αργήσει στη δουλειά και θα απολυθεί. Καταλαβαίνω, ότι είναι Τρίτη

George’T: ΤΟ ΒΟΥΝΟ
Ο Μαξ σηκώθηκε από το κρεβάτι τελικά. Μια οδυνηρή διαδικασία. Αλλά έπρεπε να γίνει. Δεν έχει το περιθώριο να την παραλείψει. Εξάλλου από τέτοιου είδους παραλείψεις έχει χάσει 3 δουλειές σε 1,5 χρόνο. Αρκετά κακό σερι θα έλεγε κανείς.
Το ρολόι έδειχνε 6:33. 6:40 το αργότερο έπρεπε να είχε ξεκινήσει για τη δουλειά. Για τη μιζέρια του, και συγχρόνως για το λόγο που μπορεί να επιβιώσει
Ο Μαξ, από μικρός επιθυμούσε να γίνει εκπαιδευτής pokemon. Ήταν το όνειρό του. Παρόλο που είχε μεγάλο ταλέντο στην ορειβασία, όπως η αδερφή του, είχε απίστευτο πάθος για τα pokemon. Ξαγρυπνούσε τα βράδια, απλά για να διαβάζει βιβλία για αυτά. Ήταν δεδομένο ότι θα ακολουθήσει αυτή τη πορεία. Βασικά λάθος, δεν ήταν. ΤΙΠΟΤΑ δεν είναι δεδομένο. Όταν ολοκλήρωσε τη δευτεροβάθμια εκπαίδευση, ξεκίνησε με το πολυαγαπημένο του Chespin για να δείξει στους πάντες ποιος πραγματικά είναι! Αν και ξεκίνησε με πολλές προσδοκίες, και με αρκετές επιτυχίες, δεν τα κατάφερε τελικά. Τόσο η κούραση που τον κατέβαλλε, όσο και οι συνεχείς αποτυχίες, τον ανάγκασαν να τα παρατήσει. Γύρισε 2 χρόνια αργότερα στο σπίτι, ταλαιπωρημένος, χτυπημένος, και πάνω από όλα απογοητευμένος. Η πραγματική αγάπη που είχε σε αυτή τη ζωή των πρόδοσε. Ο θάνατος του πολυαγαπημένου του Quilladin από τις κακουχίες της φύσης τον αποτελείωσε. Έκανε release όσα pokemon είχε πιάσει σε αυτό το 2χρονο ταξίδι και προσπάθησε να κάνει μια νέα αρχή, μακριά από τα pokemon. Δυστυχώς, ένας πλήρως απογοητευμένος και ανειδίκευτος 20χρονος δεν ήταν σε θέση να κάνει πάρα πολλά. Αποφάσισε, χάρη στην πείρα του με τη φύση να εργαστεί ως σερβιτόρος, μιας και τα 2 αυτά λειτουργήματα δεν έχουν καμία σχέση. Έτσι, δεν θα χρειαζόταν να θυμάται το παρελθόν του.
Οι αποτυχίες όμως τον ακολούθησαν μέχρι και εκεί. Τόσο η υπνηλία του, όσο και ο οξύθυμος χαρακτήρας τον οδήγησαν να χάσει 3 δουλειές, και να είναι στα πρόθυρα να χάσει και την τέταρτη.
Το μοναδικό στήριγμα του 21χρονου πλέον Μαξ είναι η 23χρονη αδερφή του, η Φιονα. Αυτή, σε αντίθεση με τον αδερφό της, εκμεταλλεύτηκε το χάρισμα που είχε για την ορειβασία, και μαζί με το Boldore της έχουν κατακτήσει 9 κορυφές σε 3 μόλις χρόνια! Λείπει περίπου 7 μήνες από το σπίτι, αλλά ο Μαξ είναι χαρούμενος για την αδερφή του….
Το ρολόι δείχνει 7:01. Είναι η καθιερωμένη ώρα που ο Μαξ φτάνει στο εστιατόριο. 8:00 ανοίγει ο μπουφές που σερβίρεται στους πελάτες. Το <<Cook to Look>> στο οποίο δουλεύει ο Μαξ, είναι ένα γνωστό εστιατόριο της Lumiose City. Σερβίρει μπουφέδες για πρωινό, μεσημεριανό και φυσικά βραδινό. Ο κόσμος είναι άπειρος καθημερινά. <<Απαίσια και άγευστη δουλειά>> σκέφτηκε.
8:00: Οι πρώτοι πελάτες καταφθάνουν. Ο Μαξ δεν τσακώθηκε με τον έτερο σερβιτόρο, τον Λούιν. Αυτό είναι καλό σημάδι. Επίσης μπήκαν και λίγοι πελάτες μέσα. Και αυτό είναι καλό σημάδι. Λίγοι πελάτες = Λιγότερη δουλειά.
9:00: Που τέτοια τύχη. Φαίνεται πως η μουργέλα της Τρίτης δεν πιάνει μόνο τον Μαξ. Το μαγαζί, με περίπου μία ώρα καθυστέριση, γέμισε πεινασμένο και αυθάδη κόσμο
10.26: Όχι, όχι, όχι, όχι, όχι, δεν είναι δυνατόν. Μπήκε μέσα ένα σχολείο που πηγαίνει εκδρομή. 50 παιδάκια φωνάζουν από εδώ και από εκεί. Πρώτο τσακωμός με τον Λούιν.
11.10: Έφυγαν τα παιδάκια ευτυχώς. Δεν ξέρω εάν θα άντεχα άλλο τόση φασαρία, τόση φωνή. Δεύτερος τσακωμός με τον Λούιν
12:13: Μαζεύουμε τον πρωινό –τελειωμένο- μπουφέ, γιατί θα αντικατασταθεί από τον μεσημεριανό. Απίστευτη ταλαιπωρία.
1:00: Άνοιξε ο μπουφές του μεσημεριού. Οι κλασσικοί παππούδες κατέφτασαν. Σε λίγο θα έρθουν και οι αγχωμένες εργαζόμενες μητέρες παρέα με το αυθάδες υφάκι τους και τον αγχωμένο και καταλυτικό για τα νεύρα κάποιου χαρακτήρα.
2:30: Πανικός στο μαγαζί. Κλασσικά τσακώνονται για τη θέση στην ουρά του μπουφέ. Δεν υποφέρεται αυτό
2:34: Τρίτος τσακωμός με Λούιν
3:00 Ο κλασσικός πανικός συνεχίζεται. <<Πόσο αναπολώ τα δάση του εκπαιδευτή>> σκεφτόταν ο Μαξ. ΒΛΑΚΑ άκουγε Ε ΒΛΑΚΑ συνέχισε να ακούει ΕΛΑ ΝΑ ΜΕ ΒΟΗΘΗΣΕΙΣ ΡΕ! Γυρνάει το κεφάλι του και βλέπει το τέλεια ξυρισμένο και ιδρωμένο αντιπαθητικό πρόσωπο του Λούιν. Σημείωσε, τέταρτος τσακωμός
4:00: Τέλος βάρδιας. Επιτέλους μπορώ να πάω σπίτι μου. Αν εξαιρέσουμε την επίσκεψη από εκείνο το σχολείο, ήταν σχετικά ήρεμη μέρα. Παρ’όλα αυτά, εξακολουθώ να μισώ τη δουλεία μου, να μισώ την κατάσταση που έχω βρεθεί, τη ζωή μου όλη.
Πάντα θεωρώ θέμα τύχης ότι καταφέρνω και γυρνάω με το αμάξι από αυτή τη κωλοδουλειά. Μου φαίνεται απίστευτο, ειδικά μετά από τον πονοκέφαλο που σου προξενεί. Τώρα όμως είναι η ώρα για την αγαπημένη μου ασχολία. Πατατάκια, καναπές, τηλεόραση και άραγμα. Ότι καλύτερο! Η αλήθεια είναι πως μου έλειψε η τηλεόραση όσο έλειπα από το σπίτι. Άραγε να λείπει και από τη Φιόνα….;
Η ώρα είχε πάει 5:12, το αγαπημένο τηλεπαιχνίδι του Μαξ άρχιζε. ΒΡΕΣ ΤΟ ΠΟΚΕΜΟΝ! Μπορεί να είχε απογοητευτεί πλήρως και η ζωή του να αποτελείτο καθολικά από κατάθλιψη, αλλά τα ποκεμον εξακολουθούσε να τα αγαπάει.
Ενώ λοιπόν έβλεπε το αγαπημένο του σοου, πετάχτηκε μια έντονη μουσική και η σκοτεινή από τον φωτισμό του τηλεπαιχνιδιού τηλεόραση άρχισε να λάμπει..
ΔΙΑΚΟΠΤΟΥΜΕ ΤΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΜΑΣ ΓΙΑ ΜΙΑ ΕΚΤΑΚΤΗ ΕΙΔΗΣΗ
Μόνο βρισιές μπορούσαν να βρίσκονται εκείνη τη στιγμή στο απογοητευμένο μυαλό του Μαξ. <<Ποιος χέστηκε>> σκέφτηκε…
ΔΙΑΚΟΠΤΕ ΤΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΜΑΣ ΓΙΑ ΜΙΑ ΕΚΤΑΚΤΗ ΕΙΔΗΣΗ. ΠΡΙΝ ΑΠΟ ΛΙΓΟ ΕΓΙΝΕ ΜΙΑ ΚΑΤΟΛΙΣΘΗΣΗ ΣΤΗ ΒΟΥΝΙΣΙΑ ΜΕΡΙΑ ΤΗΣ KALOS, ΟΠΟΥ Η ΔΙΑΣΗΜΗ ΟΡΕΙΒΑΤΗΣ ΦΙΟΝΑ ΧΟΥΛΤ ΦΑΙΝΕΤΑΙ ΝΑ ΒΡΙΣΚΟΤΑΝ. ΤΑ ΙΧΝΗ ΤΗΣ ΠΡΟΣ ΤΟ ΠΑΡΟΝ ΦΑΙΝΟΝΤΑΙ ΝΑ ΕΧΟΥΝ ΧΑΘΕΙ…
Αυτό ήταν αρκετό για μια μικρή ανακοπή καρδιάς. Τα πατατάκια έφυγαν από τα χέρια του, και σε δευτερόλεπτα ενώθηκαν με το πάτωμα. Γούρλωσαν τα μάτια του. Δεν πίστευε τι άκουσε. Δεν μπορούσε να ακούσει περισσότερα κιόλας. <<Φιονα Χουλτ>> ήταν η σκέψη του.. << Η αδερφη μου, η αδερφη μου, η αδερφη μου, Η ΑΔΕΡΦΗ ΜΟΥ! ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΤΗ ΣΩΣΩ, ΕΙΜΑΙ Ο ΜΟΝΟΣ ΠΟΥ ΜΠΟΡΕΙ!>>.
Είχε ξανανιώσει έτσι ο Μαξ. Ήταν όταν το αγαπημένο του Pokemon έφυγε από τη ζωή. Δεν μπορούσε να ξανανιώσει το ίδιο συναίσθημα μέσα σε λίγο μόλις καιρό. Όχι τον άνθρωπο που αγάπησε όσο κανέναν. Ήταν η αδερφή του άλλωστε. Έπρεπε να τη σώσει.
Το θέμα όμως ήταν άλλο: Πως θα πήγαινε στα επιβλητικά βουνά της Kalos? Δεν είχε μία πάνω του, και φυσικά δεν θα μπορούσε να βρει γρήγορα χρήματα….
ΜΑ ΝΑΙ! ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΒΡΩ ΧΡΗΜΑΤΑ ΠΟΛΥ ΕΥΚΟΛΑ! Ο Μαξ άνοιξε με ορμή την πόρτα του δωματίου της αδερφής του. Ήξερε που έκρυβε τα χρήματά της. Είχε διατηρήσει την ίδια κρυψώνα από όταν αυτός ήταν 3 και εκείνη 5. Βρήκε αρκετά λεφτά για να αναχωρήσει την ίδια κιόλας μέρα προς τα βουνά της Kalos! Έτσι τον είχε στηρίξει η Φιόνα όλη του τη ζωή, και έτσι όφειλε να κάνει, ως αδερφό της! Να τη σώσει από μία ατυχία που μπορεί να της στερήσει τη ζωή, όπως τη στέρησε και στο Quilladin!
Θα καταφέρει ο Μαξ να σώσει την αδερφή του; Η απάντηση στο επόμενο επεισόδιο!
Άβαταρ μέλους
Scarlet
veteran
veteran
Δημοσιεύσεις: 1404
Εγγραφή: Παρ 07 Σεπ, 2012 3:07 pm
Τοποθεσία: Αθήνα

Re: ΤΟ ΒΟΥΝΟ

Δημοσίευση από Scarlet »

[BBvideo 560,340][/BBvideo].
Everybody is special. Everybody. Everybody is a hero, a lover, a fool, a villain. Everybody. Everybody has their story to tell.
Απάντηση

Επιστροφή στο “Fan Fiction Section”